احمد بن علی اصفهانی (۳۴۷-۴۲۸ق) معروف به ابن منجویه، حافظ و محدث اصفهانی در قرن چهارم و پمجم هجری قمری بود وی مقیم نیشابور بود و پس از مرگ ابوحازم عبدوی (م ۴۱۷ق) در مدرسه ابوسعد نیشابور مجلس املا دایر نمود.
ابوبکر احمد بن علی بن محمد اصفهانی یزدی معروف به ابن منجویه حافظ و محدث مشهور نیشابور که در سال ۳۴۷ق در اصفهان دیده به جهان گشود. وی در اوانِ جوانی برای تجارت به نیشابور رفت و در همانجا ماندگار شد و در این مدت به نوشتن املائات دو شیخ نیشابور ابوعمرو بن نجید و ابوالحسن سراج برای همشهریان خود پرداخت. در پی آن اشتیاقی در او برای طلب علم و سِماع حدیث ایجاد شد؛ ازاین رو هنگامی که دوباره به اصفهان رفت، از برخی مشایخ آن دیار مانند ابوبکر بن مقرئحدیث شنید و بدین منظور بار دیگر به نیشابور و مناطق گوناگون مانند نسا، هرات و ماوراءالنهر مسافرت نمود.
اثر ابن منجویه: کتاب رجال صحیح مسلم است که در دو مجلد به چاپ رسیده است. همچنین مستخرجاتی بر صحیح بخاری، صحیح مسلم، سنن ابوداود، سنن ترمذی، فوائد و منتخباتی دیگر داشته که اثری از آنها نیست.
[۱۰]حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، تاریخ نیشابور، ص۱۰۵_ ۱۰۶.
