• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

احمد حمدان ابوالحسن احمد بن یوسف سلّمی ازدی نیشابوری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


احمد حمدان ابوالحسن احمد بن یوسف بن خالد سلّمی ازدی نیشابوری (۱۸۲-۲۶۴ هـ)، از محدثان اهل‌سنت در قرن دوم و سوم هجری قمری به شمار می‌رود.


ابوالحسن احمد بن یوسف بن خالد سلّمی ازدی نیشابوری، معروف به حمدان، به سال ۱۸۲ هـ در نیشابور به دنیا آمد.
[۱] ابن‌حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۸، ص۴۷.    
[۲] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۲، ص۳۸۴.    


سلّمی از بزرگانی چون حفص بن عبدالرحمان قاضی، حفص بن عبدالله سُلّمی، جارود بن یزید و خالد بن مخلد قَطَوانی دانش آموخته و حدیث روایت کرده است.
[۳] مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۱، ص۵۲۲.    

سلّمی علاوه بر اساتید و شیوخ نیشابور و دیگر شهرهای خراسان، اساتید بسیاری را نیز در بلاد مختلف از جمله شام، یمن، عراق و حجاز درک کرده و از ایشان کسب دانش نموده است.
[۴] ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶، ص۱۰۶.    


از سلّمی راویان بسیاری حدیث شنیده و روایت کرده‌اند که در این میان از افرادی چون بخاری، مسلم، ابوداود، نسائی، ابن‌ماجه، ابن‌خزیمه، ابوحامد بن بلال و محمد بن حسین قطان می‌توان نام برد.
[۵] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۲، ص۳۸۵.    

ابن‌حجر و ابن‌عساکر از رجال شناسان اهل سنت وی را موثق دانسته‌اند.
[۶] صفی‌الدین خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهیب تهذیب الکمال، ج۱، ص۱۴.    
[۷] ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶، ص۱۰۶.    


سلّمی به سال ۲۶۳ یا ۲۶۴ هـ از دنیا رفت.
[۸] ابن‌منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۳، ص۳۲۸.    


به گفته ذهبی، سلّمی دارای جزء حدیثی مشهوری بوده است.
[۹] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۲، ص۳۸۴.    


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۰] طبقات علماء الحدیث، ج۲، ص۲۵۵.
[۱۱] حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، معرفة علوم الحدیث، ص۱۶۶.    
[۱۲] ابن‌ماکولا، علی بن هبة‌الله، الاکمال، ۴، ص۵۲۴.    
[۱۳] مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۱، ص۵۲۲.    
[۱۴] ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ۲، ص۱۱۱.    
[۱۵] کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۲۱۰.    
[۱۶] زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۱، ص۲۷۲.    
[۱۷] عسقلانی، احمد بن علی، تقریب التهذیب، ج۱، ص۱۷۹.    
[۱۸] ابن‌عماد حنبلی، عبدالحی بن احمد، شذرات الذهب، ج۳، ص۲۷۸.    
[۱۹] ذهبی، محمد بن احمد، العبر فی خبر من غبر، ج۱، ص۳۷۸.    
[۲۰] سمعانی، عبدالكريم، الانساب، ج۳، ص۲۷۹.
[۲۱] ابن‌ابی‌حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ۲، ص۸۱.    
[۲۲] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۰، ص۵۸.    


۱. ↑ ابن‌حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۸، ص۴۷.    
۲. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۲، ص۳۸۴.    
۳. ↑ مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۱، ص۵۲۲.    
۴. ↑ ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶، ص۱۰۶.    
۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۲، ص۳۸۵.    
۶. ↑ صفی‌الدین خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهیب تهذیب الکمال، ج۱، ص۱۴.    
۷. ↑ ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶، ص۱۰۶.    
۸. ↑ ابن‌منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۳، ص۳۲۸.    
۹. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۲، ص۳۸۴.    
۱۰. ↑ طبقات علماء الحدیث، ج۲، ص۲۵۵.
۱۱. ↑ حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، معرفة علوم الحدیث، ص۱۶۶.    
۱۲. ↑ ابن‌ماکولا، علی بن هبة‌الله، الاکمال، ۴، ص۵۲۴.    
۱۳. ↑ مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۱، ص۵۲۲.    
۱۴. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ۲، ص۱۱۱.    
۱۵. ↑ کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۲۱۰.    
۱۶. ↑ زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۱، ص۲۷۲.    
۱۷. ↑ عسقلانی، احمد بن علی، تقریب التهذیب، ج۱، ص۱۷۹.    
۱۸. ↑ ابن‌عماد حنبلی، عبدالحی بن احمد، شذرات الذهب، ج۳، ص۲۷۸.    
۱۹. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر فی خبر من غبر، ج۱، ص۳۷۸.    
۲۰. ↑ سمعانی، عبدالكريم، الانساب، ج۳، ص۲۷۹.
۲۱. ↑ ابن‌ابی‌حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ۲، ص۸۱.    
۲۲. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۰، ص۵۸.    


پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۲۹، برگرفته از مقاله «احمد حمدان».



جعبه ابزار