احمدعلی بهرامی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمدعلی بهرامی فرزند
فضل‌الله بهرامی یکی از افراد مشهور
خاندان بهرامی و از رجال سیاسی در
دوران پهلوی بود.
احمدعلی بهرامی فرزند فضل‌الله بهرامی در
سال ۱۲۹۸
مقارن با سلسله پهلوی اول و در سالی که قرارداد بین
ایران و انگلستان بسته شد، چشم به
جهان گشود.
در کانون خانواده پدری به ویژه در نزد پدرش با شیوه زمامداری آشنا شد. از آنجائی که با زبان فرانسه آشنائی کامل داشت و با وجود اینکه پدرش توانائی مالی کافی نداشت، او را برای تحصیل به خارج از کشور فرستاد و او در بروکسل وارد دانشگاه شهر گرنوبل شد با شروع
جنگ جهانی دوم به ژنو نقل مکان کرد و موفق به اخذ درجه لیسانس در رشته حقوق گردید.
بعد از پایان جنگ جهانی به ایران بازگشت و در وزارت عدلیه و سپس وزارت کار مشغول بررسی و ترجمه قوانین بین‌المللی شد. احمدعلی بهرامی در سال ۱۳۳۹ به عنوان وزیر کار در کابینه
مهندس شریف امامی منصوب شد و تا اردیبهشت ۱۳۴۰ در همان سمت باقی ماند.
با پیشنهاد وی
عطاءالله خسروانی به معاونی پارلمانی وزارت کار و مدیر عامل سازمان بیمه‌های اجتماعی کارگران منصوب شد.
حضور احمدعلی بهرامی در
دادگاه لاهه و سخنرانی او در دفاع از منافع نفتی ایران در برابر شرکت نفت ایران و انگلستان در زمان دولت
مصّدق از جمله کارهای شایان ذکر او به شمار می‌رود. وقتی از ژنو به
ایران بازگشت شروع به تدریس در دانشگاه حقوق نموده و در مدت اندکی با تلاش و پشتکار توانست چهره علمی‌خود را نشان دهد.
پس از ۳ سال تدریس در دانشگاه به
استخدام وزارت امور خارجه درآمد و به عنوان سفیر ایران در کشور مغرب منصوب شد.
تجربه سیاسی احمدعلی بهرامی در کشور مغرب سرمشق خوبی بود تا بتواند برای بهبودی روابط ایران و چین گام بردارد، لذا به عنوان
سفیر به چین رفت. چند سال در همین سمت بود و بعد استعفا داده و به
تهران بازگشت. در زمان نخست وزیری
شاپور بختیار به سمت رئیس کلّ هیئت بازرسی شرکت ملی نفت منصوب شد.
پس از پیروزی
انقلاب با اجازه رسمی از وزارت امور خارجه دولت موقّت برای مداوا راهی
فرانسه شد و پس از مدت کوتاهی به سبب بیماری درگذشت.
سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «خاندان بهرامی» تاریخ بازیابی ۹۵/۰۴/۲۲.
