اخذ (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اَخْذ یکی از اصطلاحات
قرآن کریم به معنای گرفتن است. آخذ به معنای گیرنده و مُؤَاخَذَة به معنی
مجازات و اخذ به عقوبت است.
اَخْذ: به معنای گرفتن وحیازت است. «وَ لَمَّا سَکَتَ عَنْ مُوسَی الْغَضَبُ اَخَذَ الْاَلْواحَ»
چون غضب
موسی فرو نشست
الواح را گرفت. ناگفته نماند مصادیق اخذ و کیفیت آن مختلف است ولی در همه آن‌ها معنی اولی ملحوظ می‌باشد مثل اخذ پیمان، اخذ به
عذاب، اخذ
زمین زینت خود را از روئیدنی‌ها، اخذ چیزی با
دست، اخذ خُلق یعنی متخلق شدن به خلقی و نظائر این‌ها، چنان‌که به ترتیب در این
آیات و امثال آن‌ها آمده است «وَ لَقَدْ اَخَذَ اللَّهُ مِیثاقَ بَنِی اِسْرائِیلَ»
«وَ اَخَذْنَا الَّذِینَ ظَلَمُوا بِعَذابٍ بَئِیسٍ»
«حَتَّی اِذا اَخَذَتِ الْاَرْضُ زُخْرُفَها وَ ازَّیَّنَتْ»
«قالَ فَخُذْ اَرْبَعَةً مِنَ الطَّیْرِ»
«خُذِ الْعَفْوَ وَ اْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ اَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلِینَ».
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اخذ»، ج۱، ص۳۴.
