• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ادات ابهام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



واژه بیانگر ابهام را ادات ابهام گویند.



ادات ابهام یعنی حرف و واژه‌ای که بیان کننده نوعی ابهام است.


این گونه ادوات در قرآن کریم نیز به کار رفته‌اند؛ مانند:
۱. او: حرف عطفی است با معانی متفاوت، از جمله ابهام برای شنونده؛ مانند:(وانا او ایاکم لعلی هدی او فی ضلال مبین)؛ «و در حقیقت یا ما یا شما بر هدایت یا گمراهی آشکاریم». در این آیه ، طایفه گمراه و طایفه هدایت یافته تعیین نشده، و به دلایلی آن را مبهم گذاشته است.
۲. غیر: اسمی است دائم الاضافه و مفید ابهام که تا میان دو ضد قرار نگیرد، معرفه نخواهد شد؛ مانند: (غیر المغضوب علیهم ولا الضالین)؛ «نه (راه) مغضوبان و نه (راه) گمراهان».
۳. اما (به کسر همزه و تشدید میم) نیز از ادوات ابهام است؛ مانند: (وآخرون مرجون لامر الله اما یعذبهم واما یتوب علیهم والله علیم حکیم)؛ «و عده‌ای دیگر (کارشان) موقوف به فرمان خداست یا آنان را عذاب می‌کند و یا توبه آنها را می‌پذیرد و خدا دانای سنجیده کار است».
[۴] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۲۳۵.



۱. سبا/سوره۳۴، آیه۲۴.    
۲. حمد/سوره۱، آیه۷.    
۳. توبه/سوره۹، آیه۱۰۶.    
۴. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۲۳۵.
۵. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص۲۹۳.    
۶. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۲۰۸.    
۷. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص۲۴۵.    
۸. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۹۷.    
۹. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص۲۰۹.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ادات ابهام».    



جعبه ابزار