• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ادات تفجع

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ادات بیانگر دردمندی را ادات تفجع گویند.



« تفجع » از «فجعه» به معنای دردمند بودن و از سردرد ناله سردادن است. تنها ادات تفجع «ویل» است؛ مانند: (قال یا ویلتا اعجزت ان اکون مثل هذا الغراب فاواری سوءة اخی فاصبح من النادمین)؛ «گفت وای بر من آیا عاجزم که مثل این زاغ باشم تا جسد برادرم را پنهان کنم پس از (زمره) پشیمانان گردید».


۱. مائده/سوره۵، آیه۳۱.    
۲. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص۴۴۴.    
۳. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۳۰۷.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ادات تفجع».    



جعبه ابزار