اذا دو نوع استعمال دارد یکی آنکه ظرف زمان متضمّن معنای شرط است در این صورت مدخولش پیوسته جمله فعلیّه است دیگری آن است که حرف مفاجاة است (به معنی ناگاه و آن وقت) در این صورت به جمله اسمیّه داخل میشود و احتیاج به جواب ندارد (اقرب الموارد) مثل (اِذا هُمْ یَقْنَطُونَ).
