اسحاق برصومازامر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بَرْصَوْمازامِر،
اسحاق،
نی نوازِ مشهور آغاز
دوران عباسی که بعد از ۱۸۸ درگذشت.
مردی سیاه چرده، از
نژاد غیرعرب (مُوَلَّد)، پسر زنی نَبَطی از
کوفه بود و از حیث اصل و نسب قدری نداشت.
ابراهیم موصلی او را به
بغداد برد و «
موسیقی عربی» (الغِناءالعربی) آموخت و به
هارون الرشید معرفی کرد.
اسحاق در مجالسِ درباری خوانندگان را همراهی می‌کرد، و در آغاز کار از نوازندگان «طبقه» دوم به شمار می‌آمد.
سپس،
خلیفه او را به «طبقه» اول ارتقا داد.
اسحاق موصلی گفته است که هیچ‌کس در کار خود از این چهار نفر شایسته تر نبوده است:
اَصمعی در
شاعری،
کسائی در
نحو، منصور زَلْزَل در
نوازندگی عود و برصوما در نواختن
نی.
(۱) ابن عبدِ ربِّه، العقدالفرید، ج۶، قاهره ۱۹۴۹.
(۲) علی بن حسین ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، قاهره ۱۳۴۵ـ۱۳۵۱.
(۳) عمروبن بحر جاحظ، کتاب التاج فی اخلاق الملوک، چاپ احمد زکی پاشا، قاهره ۱۳۳۲/۱۹۱۴.
(۴) عمروبن بحر جاحظ، کتاب الحیوان، چاپ عبدالسلام محمد هارون، بیروت ۱۹۶۹.
(۵) علی بن یوسف قفطی، انباه الرواه علی أنباه النّحاه، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، ج۲، قاهره ۱۳۷۱/۱۹۵۲.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «بَرْصَوْمازامِر»، شماره۹۷۶.
