اسراف ثمود (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اشخاصی اسرافگر، در میان قوم
ثمود وجود داشتند.
کذبت ثمود المرسلین(قوم
ثمود رسولان (خدا) را
تکذیب کردند،)
پنجمین بخش از داستان
انبیاء که در این
سوره آمده، سرگذشت فشرده و کوتاهی از قوم" ثمود" و پیامبرشان" صالح" است که در سرزمینی به نام"
وادی القری" میان"
مدینه" و" شام" می‌زیستند، و زندگی مرفهی داشتند اما بر اثر سرکشی و
طغیان، چنان از میان رفتند که امروز اثری از آنها باقی نیست. سرآغاز این داستان کاملا شبیه داستان" قوم
عاد" و"
نوح" است، و نشان می‌دهد چگونه
تاریخ تکرار می‌گردد، می‌فرماید: " قوم ثمود رسولان خدا را تکذیب کردند.
ولا تطیعوا امر المسرفین.(و فرمان مسرفان را
اطاعت نکنید!)
ظاهرا مراد از" امر مسرفان" امر در مقابل
نهی است، به قرینه اینکه از
اطاعت آن نهی فرموده، هر چند بعضی از مفسرین احتمال داده‌اند که به معنای شان باشد. بنا بر این مراد از
اطاعت امر آنان
تقلید عامیانه و پیروی کورکورانه ایشان، در اعمال و روش زندگی است، آن روشی که آنان سلوکش را دوست می‌دارند. و مراد از مسرفین چه اینکه کلمه آمر به آن معنا باشد و چه به این معنا،
اشراف و بزرگانی هستند که دیگران آنان را پیروی می‌کنند خطابی هم که در آیه است (اطاعت مکنید) به عموم تابعین ایشان است که آنها هستند که
صالح علیه‌السّلام امید داشت از پیروی بزرگان دست بردارند، و لذا خطاب را متوجه ایشان کرد، نه اشراف، چون از ایمان آوردن اشراف مایوس بود. ممکن هم هست خطاب را متوجه هر دو دسته بدانیم، و بگوییم اشراف هم به نوبه خود مقلد پدران گذشته خود بودند و امر آنان را اطاعت می‌کردند، هم چنان که به صالح گفتند" ا تنهانا ان نعبد ما یعبد آباؤنا"
پس به این اعتبار همه آنان از اشراف و عوامشان، امر مسرفین را اطاعت می‌کردند و آیه شریفه همه را از آن نهی می‌کند.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اسراف ثمود».
