اسیری لاهیجی گیلانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«محمد بن یحیی اسیری لاهیجی گیلانی» (ح ۹۱۲- ۸۴۰ ق)،
عارف و شاعر، متخلص به اسیری. از بزرگان
طریقت نوربخشیه بود.
در سال ۸۴۹ ق به خدمت سید محمد نوربخش درآمد و مدت شانزده یا بیست سال در ملازمت او بود. پس از مرگ وی، به
شیراز رفت و به ارشاد نوربخشیان
فارس اشتغال جست و در آن جا خانقاه نوریه را تاسیس کرد. به
حج رفت و پس از بازگشت در شیراز ساکن شد و در همان جا درگذشت و در خانقاهش دفن شد.
«
مفاتیح الاعجاز»، در شرح «گلشن راز» شیخ شبستری که به سبب آن که بر همهی شروح «منظومهی» شیخ شبستری رجحان یافته، رایجترین کتاب در این زمینه است؛ «
اسرار الشهود» منظومهای در بحر رمل مشتمل بر تحقیقات و تمثیلات؛ «
معاش السالکین»؛ «دیوان» اشعار مشتمل بر قصائد و غزلیات که هدایت شمارهی ابیات آن را حدود پنج هزار بیت نوشته است.
نرم افزار عرفان۳، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.