• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اصحاب اخدود (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اَصْحاب‌ِ اُخْدود، نام‌ قومی‌ است که‌ در قرآن‌ کریم‌ از آنان‌ یاد شده‌ و غالب‌ مفسران‌، آنان‌ را گروه مؤمنان‌ِ عذاب‌ شده‌ از سوی‌ کافران‌ دانسته‌اند.






اُخدود به معنای گودال و شکافی مستطیل شکل است که در زمین ایجاد شود.


«قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ؛ مرگ بر شکنجه‌گران صاحب گودال (آتش)».
اصحاب اخدود، جبّارانی بودند که مؤمنان را به جرم ایمان در گودال آتش می‌سوزاندند.




۴.۱ - دیدگاه اول

••• ((اصحاب اخدود)) جباران ستمگرى بودند که زمین را مى‌شکافتند و آن را پر از آتش نموده، مؤمنین را به جرم اینکه ایمان دارند در آن مى‌انداختند، و تا آخرین نفرشان را مى‌سوزاندند.
پس جمله ((قتل ...)) نفرین بر آنان است، نه اینکه خواسته باشد خبر دهد، و منظور از ((قتل))، لعنت و طرد از درگاه خداى تعالى است)).

۴.۲ - دیدگاه دوم

••• این احتمال وجود دارد که مقصود از اصحاب اخدود، مؤمنانی باشند که در گودال آتش افکنده شدند.

۴.۲.۱ - توضیح

بعضى گفته‌اند: مراد از ((اصحاب اخدود)) مردان و زنان مؤمنى هستند که در آن قوم سوخته شدند، و جمله ((قتل)) مى‌خواهد خبر دهد که این مردان و زنان به وسیله سوختن در آتش کشته شدند، نه اینکه بخواهد بر آنان نفرین کند.


۱. بروج/سوره۸۵، آیه۴.    
۲. مفردات فی غریب القرآن، اصفهانی، راغب، ج۱، ص۱۴۳.    
۳. بروج/سوره۸۵، آیه۴.    
۴. مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۱۰، ص۳۱۱، ذیل آیه.    
۵. مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۱۰، ص۳۱۴، ذیل آیه.    
۶. مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۱۰، ص۳۱۶، ذیل آیه.    
۷. مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۱۰، ص۳۱۷، ذیل آیه.    
۸. تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج‌۲۰، ص‌۲۵۱.    
۹. ترجمه المیزان، علامه طباطبایی، ج۲۰، ص۴۱۶.    
۱۰. تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج‌۲، ص‌۲۸۱.    
۱۱. ترجمه المیزان، علامه طباطبایی، ج۲۰، ص۴۱۶.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اصحاب اخدود».    



جعبه ابزار