• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اقبال (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: اقبال (ابهام زدایی).

إِقْبال‌ (به کسر الف و سکون قاف) از واژگان قرآن کریم به معنای رو كردن است.



إِقْبال‌: رو كردن است.
راغب گفته: «الْإِقْبَالُ‌ التّوجّه الى القبل».


(وَ أَقْبَلَ‌ بَعْضُهُمْ عَلى‌ بَعْضٍ يَتَساءَلُونَ‌) «رو كرده بعضى بر بعضى از هم می‌پرسند».
معنى آمدن نيز می‌دهد كه آمدن، رو كردن است‌: (وَ الْعِيرَ الَّتِي‌ أَقْبَلْنا فِيها) «كاروانی كه در آن آمديم».


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۲۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۵۳.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۴۸.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۵۳.    
۵. طور/سوره۵۲، آیه۲۵.    
۶. علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان، ج۱۹، ص۱۴.    
۷. علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۱.    
۸. طبرسی، مجمع البیان، ج۹، ص۲۵۱.    
۹. بیستونی، محمد، ترجمه مجمع البیان، ج۲۳، ص۳۵۲.    
۱۰. یوسف/سوره۱۲، آیه۸۲.    
۱۱. علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان، ج۱۱، ص۲۲۹.    
۱۲. علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۳۱۳.    
۱۳. طبرسی، مجمع البیان، ج۵، ص۳۹۳.    
۱۴. بیستونی، محمد، ترجمه مجمع البیان، ج۱۲، ص۲۷۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "قبل"، ج۵، ص۲۲۴-۲۲۵.    






جعبه ابزار