اقتراف حسنه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
این مقاله در باره
تفسیر آیه «و من یقترف حسنة...» در مورد
مودت اهل‌بیت علیهم‌السلام می‌باشد.
«یقترف» در آیه «و من یقترف حسنة نزد له فیها حسنا»؛ هر کس حسنه‌ای را کسب کند ما بر حسن آن می‌افزاییم در اصل از «قرف» (به وزن حرف) به معنی کندن پوست اضافی از
درخت یا پوستهای اضافی از
زخم است که گاه مایه پیراستن و بهبودی می‌گردد. این کلمه بعدا در اکتساب به کار رفته، اعم از اینکه اکتساب
خوبی باشد یا
بدی. ولی به گفته
راغب این واژه در بدی‌ها بیش از خوبیها به کار می‌رود. (هر چند در آیه مورد بحث در خوبیها به کار رفته است.)
لذا ضرب المثلی در
عرب معروف است که می‌گویند: «الاعتراف یزیل الاقتراف»؛
اعتراف به گناه،
گناه را از
بین می‌برد. جالب این که در بعضی از
تفاسیر از
ابن عباس و یکی دیگر از
مفسران نخستین به نام «
سدی» نقل شده که منظور از «اقتراف حسنة» در آیه شریفه، مودت آل محمد علیهم‌السلام است.
در حدیثی که سابقا از امام
حسن بن علی علیه‌السّلام نقل کردیم نیز آمده: «اقتراف الحسنة مودتنا اهل البیت»؛ منظور از به دست آوردن حسنة مودت ما اهل‌بیت است. روشن است که منظور از این گونه
تفسیرها محدود بودن معنی اکتساب
حسنه به مودت اهل‌بیت نیست، بلکه معنی وسیع و گسترده‌ای دارد، ولی از آنجا که این جمله به دنبال مساله مودت
ذی‌القربی آمده است روشن‌ترین مصداق اکتساب حسنة، همین مودت است.
دانشنامه کلام و عقاید، برگرفته از مقاله محبت اهل بیت.
