• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

الیه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


الیه(به فتح الف) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای دنبه گوسفند، که در بیان حضرت علی (علیه‌السلام) نسبت زوال ملک بنی امیّه بکار رفته است.


الْیَه به معنای دنبه گوسفند، می‌باشد. این واژه فقط یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده و در رابطه با زوال ملک بنی امیه آمده است که امام (علیه‌السلام) در این خصوص می‌فرماید: «و‌ایم الله لیذوبنّ ما فی ایدیهم بعد العلوّ و التمکین کما تذوب الالیة علی النّار؛
[۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۴۱، نامه۱۶۶.    
به خدا قسم آنچه در دست دارند، بعد از قدرت و تمکّن، ذوب می‌شود و از بین می‌رود چنانکه دنبه بر روی آتش ذوب می‌شود.»
• باید دانست «الیه» به فتح اوّل آید.

۱. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۴۱، نامه۱۶۶.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «الی»، ص۷۲.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه‌ شناسی
جعبه ابزار