امام زاده سیدمحمد ولی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سید محمدولی، امامزاده emām-zāde seyyed mohammad-valī ، امامزادهای در محلۀ
درکه، واقع در شهرداری منطقۀ ۱ تهران.
نسب این امامزاده بنا به روایتی، به امام زینالعابدین (ع) میرسد.
بقعۀ امامزاده سید محمدولی که در ۱۳۲۷ ق مورد تعمیر و بازسازی قرار گرفته، و به صورت فعلی خود درآمده، مشتمل بر حرم مستطیلشکلی است که طول آن در جهت شرقی ـ غربی، و عرض آن در جهت شمالی ـ جنوبی، به ترتیب ۰۸ / ۴ متر و ۵۴ / ۳ متر، و پوشش آن از جنس چوب و مسطح است.
در میانۀ حرم این بقعه ضریحی متناسب از آلتهای چوبی به رنگ سبز و به طول ۸۰ / ۱، عرض ۴۵ / ۱، و ارتفاع ۵۵ / ۱ متر وجود دارد که بر پایۀ سنگی کوتاه و سبزرنگ استوار است. دو شمعدان کوتاه مربوط به ۱۲۴۸ ق از قدیمیترین اشیاء موجود در این بقعه بهشمار میروند. در ساختمان قدیمی بقعه، و در مقابل ورودی حرم، ایوان خوشمنظری وجود داشت که با ستون چـوبی پـوشیده شده بـود؛ طـول ایوان (شرقی ـ غربی) بیش از ۴ متر، و عرض آن (شمالی ـ جنوبی) بیش از ۳ متر بود؛
اما امروزه (۱۳۹۱ ش) این ایوان تخریب شده است.
مساحت بنای امروزی بقعۀ امامزاده سید محمدولی کـه بـار دیگر در ۱۳۵۸ ش بازسازی شده است، ۸۰ مـ۲ است و به سبب مورب بودن گوشههای آن، به صورت هشتضلعی ساخته شده است. ورودی حرم در سمت شمال آن است و ایوانی با چشماندازی زیبا در مقابل آن قرار دارد.
در شرق بقعۀ امامزاده نیز گورستانی وجود دارد.
•
موسویزاده، حسن، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «امام زاده سیدمحمد ولی»، ص۱۰۵۷.