امام زاده عبدالله (آبادی لالان)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالله، امامزاده emām-zāde abd-ol-lāh ، امامزادهای واقع در آبادی
لالان، در بخش
رودبار قصران.
این امامزاده در ۲۰کیلومتری
فشم، در کنار جادهای فرعی و خاکی به طول ۲ کمـ که از آبادی
زایگان منشعب میشود، قرار دارد.
مؤلف
کنز الانساب، عبدالله را فرزند فضل بن رضا (ع) دانسته است که همراه برادرش جعفر در آبادی لالان به شهادت رسیده است؛
اما محمد میرزا مهندس نسب آن امامزاده را به امام موسى کاظم (ع) رسانده است.
بنای بقعۀ امامزاده عبدالله در مساحتی حدود ۱۴۰ مـ۲
مشتمل بر اتاقی بزرگ است که دارای در و پنجرههای فلزی با قوس نیمدایره در بالا ست. در داخل این اتاق، بنایی که در بر گیرندۀ ضریح و قبر امامزاده است، با پلان دایرهای، حدود ۵ / ۱ متر از زمین بالا آمده، و بدنۀ آن نیز با سنگ تزیین شده است.
نمای داخلی بنای بقعۀ امامزاده با گچ، و نمای بیرونی آن با سیمان سفید اندود شده است. سقف بنا با بهرهگیری از یک خرپای چوبی با ورق گالوانیزه (شیروانی) پوشیده شده، و دارای محوطهسازی مرتبی از جنس سنگ است.
قدمت بنای اولیۀ این بقعه که اثری از آن باقی نمانده، به سدههای ۹ و ۱۰ ق نسبت داده شده است.
بنای امامزاده عبدالله در بهار ۱۳۸۱ ش در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
•
موسویزاده، حسن، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «امام زاده عبدالله (آبادی لالان)»، ص۱۱۷۶.