• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

امامزاده چنار

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



امـامـزاده چنـار emām-zāde čenār ، چنـاری کهن‌سال و مقدس که تا زمان پهلوی اول در محل گورستان قدیمی تجریش (بیمارستان شهدای تجریش کنونی) برجا بوده است.



در محلی که امروزه بیمارستان شهدای تجریش در آن واقع است، در گذشته درخت چناری وجود داشت که نزد مردم شمیران و تهران، مقدس و مورد احترام بود. درخت چنار به سبب رشد زیاد ــ با وجود آب و هوای خشک و کم‌بارش ایران ــ و همچنین طول عمرش همواره مورد توجه مردم در ایران بوده است. نامیدن بسیاری از روستاها و ییلاق‌های سرسبز و دارای درختان چنار فراوان به نام‌هایی چون چنارک، چنارستان، چناری و جز این‌ها، گواه اهمیت چنار در این مناطق است.
[۱] ER; ERE;(V/۱۲۹) Iranica.

به‌طورکلی درختان از آن روی که روح و سایه دارند، در میان پیروان همۀ ادیان و فرهنگ‌ها از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند. به باور ایرانیان، درختان یکی از بزرگ‌ترین نعمت‌های خدا به انسان، و نماد برکت، تندرستی و جاودانگی هستند.
[۲] XII/ ۴۴۸ ERE,
[۳] ER, XV/ ۳۲-۳۳
پیترو دلا واله جهانگرد معروف ایتالیایی، در ذکر وقایع سفر خود در ۱۰۲۷ ق/ ۱۶۱۸ م به ایران، ضمن عبور از تهران، به درختان چنار بزرگ و انبوه این شهر اشاره، و تأکید می‌کند که در تمام طول عمر خود چنین درختان بزرگ و زیبایی ندیده است.
[۴] واله، پیترو دلا، سفرنامه، ترجمۀ شعاع‌الدین شفا، ص۲۸۸، تهران، ۱۳۴۸ ش.
به نوشتۀ او چنار در باور عامۀ مردم ایران، نماد جاودانگی و پناهگاه ارواح شاد و سعادتمند بود، ازاین‌رو، در میان آن‌ها، پیر، شیخ و یا امام خوانده می‌شد.
[۵] ماسه، هانری، معتقدات و آداب ایرانی، ترجمۀ مهدی روشن ضمیر، ج۱، ص۳۹۸، تبریز، ۱۳۵۷ ش.
بنابراین درخت چنار گاهی خود امام یا امامزاده تلقی می‌شود، و گاهی نیز گمان می‌رود که در زیر چنار تنومندی امامزاده‌ای مدفون است؛ در نزدیکی بسیاری از چنارهای کهن‌سال نیز امامزاده، مسجد، تکیه و یا گورستانی قدیمی وجود دارد.
[۶] (V/۱۳۱) Iranica.



امامزاده‌چنار شمیران نیز که در گذشته در گورستان قدیمی تجریش قرار داشت،
[۷] ستوده، منوچهر، جغرافیای تاریخی شمیران، ج۱، ص۲۳۳، تهران، ۱۳۷۱ ش.
در میان مردم تهران بسیار قابل احترام بوده است. این مکان به نوشتۀ دوستعلی خان معیرالممالک، تفرجگاه مردم تهران و شمیران بوده است و در روزهای جمعه و عیدهای ملی و مذهبی، مردم از هر گروه و طبقه در آنجا گرد می‌آمدند.
[۸] معیرالممالک، دوستعلی، وقایع الزمان (خاطرات شکاریه)، ص۵۸، تهران، ۱۳۶۱ ش.
مردم روستاهای شمیران برای برآورده شدن حاجات خود، برای این درخت نذر می‌کردند و پس از دست یافتن به مطلوب خود، در پای آن قربانی می‌کردند و یا تکه‌ای از لباس خود را به‌عنوان دخیل به شاخه‌های آن گره می‌زدند.
[۹] (V/۱۳۱) Iranica.
به نوشتۀ معیرالممالک روزهای جمعه در امامزاده‌چنار غوغای عجیبی برپا بود؛ او جمعیت زیاد مردم در این روز در امامزاده‌چنار را به مورچگانی تشبیه کرده است که در اطراف لانۀ خود در حرکت‌اند.
[۱۰] معیرالممالک، دوستعلی، وقایع الزمان (خاطرات شکاریه)، ص۵۸، تهران، ۱۳۶۱ ش.
همو همچنین امامزاده‌چنار را در روزهای عید بسیار تماشایی وصف کرده است.
[۱۱] معیرالممالک، دوستعلی، وقایع الزمان (خاطرات شکاریه)، ص۳۱، تهران، ۱۳۶۱ ش.



در زمان حکومت رضا شاه پهلوی و با احداث شهرداری تجریش در این مکان ــ که در دورۀ قاجار به یکی از تفرجگاه‌های مردم تهران تبدیل شده بود ــ این چنار کهن‌سال و به‌طورکلی گورستان قدیمی تجریش از بین رفت. شهرداری تجریش تا دورۀ پهلوی دوم در این مکان قرار داشت، تا آنکه در دهۀ ۱۳۴۰ ش، جای خود را به بیمارستان ولیعهد (شهدای تجریش کنونی) داد.


۱. ER; ERE;(V/۱۲۹) Iranica.
۲. XII/ ۴۴۸ ERE,
۳. ER, XV/ ۳۲-۳۳
۴. واله، پیترو دلا، سفرنامه، ترجمۀ شعاع‌الدین شفا، ص۲۸۸، تهران، ۱۳۴۸ ش.
۵. ماسه، هانری، معتقدات و آداب ایرانی، ترجمۀ مهدی روشن ضمیر، ج۱، ص۳۹۸، تبریز، ۱۳۵۷ ش.
۶. (V/۱۳۱) Iranica.
۷. ستوده، منوچهر، جغرافیای تاریخی شمیران، ج۱، ص۲۳۳، تهران، ۱۳۷۱ ش.
۸. معیرالممالک، دوستعلی، وقایع الزمان (خاطرات شکاریه)، ص۵۸، تهران، ۱۳۶۱ ش.
۹. (V/۱۳۱) Iranica.
۱۰. معیرالممالک، دوستعلی، وقایع الزمان (خاطرات شکاریه)، ص۵۸، تهران، ۱۳۶۱ ش.
۱۱. معیرالممالک، دوستعلی، وقایع الزمان (خاطرات شکاریه)، ص۳۱، تهران، ۱۳۶۱ ش.



آقامحمدحسنی، میترا، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «امامزاده چنار»، ص۱۹۳.    






جعبه ابزار