• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

امنیت (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



امن یا امنیت یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای ایمنی، آرامش قلب و اطمینان خاطر می‌باشد که در بیان حضرت علی (علیه‌السلام) طی دستوری به لشکر خویش و مطالبی در خصوص رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) با همین معنا مورد استفاده قرار گرفته است.



امن یا امنیت به معنی ایمنی، آرامش قلب و اطمینان خاطر آمده است. «امن- امانة و امان» همه در اصل به یک معنی هستند.


بکار رفتن کلمه‌ی امن در معنای مزبور، شواهدی در نهج البلاغه دارد که عبارتند از:

۲.۱ - راهنمایی لشکریان در جنگ

آن حضرت (علیه‌السلام) در فرمان و دستوری به لشکریان خود در جریان یکی از جنگ‌ها فرموده‌اند: «و اجعلوا لکم رقباء فی صیاصی الجبال و مناکب الهضاب لئلا یاتیکم العدوّ من مکان مخافة او امن؛ در قلّه کوه‌ها و بالای تپّه‌ها نگهبانانی را بگذارید تا دشمن بر شما حمله نکند؛ نه از محّل خوف و نه از محلّ امن.»

۲.۲ - ویژگی‌های رسول خدا

درباره رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرموده: «کان فی الارض امانان من عذاب الله و قد رفع احمدهما فدونکم الآخر فتمسکّوا به امّا الامان الذی رفع فهو رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و امّا الامان الباقی فهو الاستغفار»


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۷۱، نامه۱۱.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۸۳، حکمت۸۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «امن»، ص۸۰-۸۱.    






جعبه ابزار