اکد
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اکد از مفردات
نهج البلاغه، به معنای محکم کردن آمده است.
حضرت امیر (علیه‌السلام) چهار مرتبه از این کلمه برای تبیین موضوعاتی گوناگون استفاده نموده، که فلسفه‌ی خلقت
حضرت آدم (علیه‌السلام) از آن جمله است.
این کلمه به معنای تاکید و محکم کردن می‌باشد. در لغت آمده: «اکّد العهد: اوثقه، اکّد الشیء: قررّه». و نیز آمده: «الاکید: الوثیق المحکم»
ظاهرا فعل آن از ثلاثی مجرّد نیامده است. این ماده مجموعا چهار بار در «نهج البلاغه» یافت شده است.
آن حضرت در رابطه با آدم (علیه‌السلام) فرموده: «و لیقیم الحجة به علی عباده و لم یخلهم بعد ان قبضه مما یؤکّد علیهم حجة ربوبیّته؛
خداوند آدم را به زمین آورد ... تا به وسیلۀ او بر بندگانش حجت اقامه کند، پس از میراندن آدم، بندگان خویش را از آنچه حجت ربوبیت را بر آن‌ها تاکید کند، خالی نگذاشت.»
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، «مفردات نهج البلاغه»، ص۵۵.
