باقریه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

باقریّه گروهی از شیعیان هستند که معتقد به رجعت امام محمد باقر (علیه السلام) بودند.

---

«باقریه»، به گروهی از شیعیان گفته می‌شود که به رجعت امام محمد باقر (علیه السلام) معتقد بودند. آنان، رشته امامت را از حضرت علی بن ابی طالب (علیه‌السّلام) به نوادۀ او امام باقر (علیه‌السّلام) کشانده و او را مهدی منتظر می‌دانستند. و مدعی هستند که از حضرت صادق (علیه السلام) در این باب نص هست و به نظر آنان، جابر بن عبدالله انصاری روایت کرده که رسول خدا (صلی الله علیه و اله و سلم به او فرموده است:
« انک ستدرک رجلا من اهل بیتی اسمه محمد بن علی یکنی ابا جعفر فاقرئه منی السلام»، همانا تو مردی از اهل بیت مرا- که نام او محمد بن علی و کنیه اش ابا جعفر است-خواهی دید و چون او را دیدی سلام مرا به وی برسان.»
جابر، آخرین کس از اصحاب پیغمبر (صلی الله علیه و اله و سلم) بود که در سن پیری و نابینایی درگذشت. وی به دنبال امام محمد باقر (علیه‌السّلام) که در آن وقت، کودک بود در کوچه‌های مدینه می‌گشت و می‌گفت: «یا باقر! متی القاک؟؛ ‌ای باقر! کی تو را خواهم دید؟»
روزی در یکی از کوچه‌های مدینه ، به آن حضرت برخورد و او را به سینه خود چسباند و سر و دستش را بوسید و گفت: «یا بنی! جدک رسول الله یقرئک السلام؛ای فرزند من! جدت رسول خدا به تو سلام می‌رساند.» گویند جابر در همان شب پس از دیدار آن حضرت، درگذشت.
باقریه گویند: از آن جا که جابر، مامور رساندن سلام از سوی جدش به وی بود، پس آن مهدی منتظر است! البته این استدلالی بسیار سست و بی ارزش است. بر خلاف این پندار، روایات فراوانی-حتی از خود امام باقر ۰علیه السلام)-این ادعا را باطل می‌داند.

۱.۱ - ابو بصیر

ابو بصیر نقل کرده است که امام باقر (علیه‌السّلام )فرمود:
بعد از حسین (علیه‌السّلام) نه امام می‌آیند.
نهمین آنان، قائم ایشان است. «یکون تسعة ائمة بعد الحسین بن علی تاسعهم قائمهم»،

---