• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بهج

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



بَهج (بر وزن شرف) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای شادی و شادمانی می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در نامه‌ای خطاب به معاویه، از این واژه استفاده نموده است.



بَهج (بر وزن شرف) به معنای شادی و شادمانی آمده است. چنان‌چه گفته می‌شود: «بهجت» یعنی: زیبایی که بیننده را شاد گرداند.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در نامه‌ای به معاویه می‌نویسد: «و کیف انت صانع اذا تکشّفت عنک جلابیب ما انت فیه من دنیا قد تبهجت بزینتها و خدعت بلذّتها...؛ چه کار خواهی کرد آنگاه که کنار زده شود پرده‌های دنیایی که زیبا گشته با زینتش و فریفته است به لذّات خود (یعنی آنگاه که مهلتت سر آید و از دنیا بروی).» همچنین در خطبه ۹۱، و خطبه ۱۹۸، امام (علیه‌السلام) از این واژه استفاده نموده است.


این واژه سه ‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۶۹، نامه۱۰.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳۳، خطبه۹۱.    
۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۱۵، خطبه۱۹۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بهج»، ص۱۵۸-۱۵۷.    






جعبه ابزار