• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بهج (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


بَهْج و بَهْجت (به فتح باء و سکون هاء) از واژگان قرآن کریم به معنای خوش منظر است که بیننده آن شاد می‌شود.


بَهْج و بَهْجت
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۳۹.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۴۸.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۷۹.    
به معنای خوش منظر است که بیننده آن شاد می‌شود. (فَاَنْبَتْنا بِهِ حَدائِقَ ذاتَ‌ بَهْجَةٍ)
[۴] نمل/سوره۲۷، آیه۶۰.    

باغهای خرّم که سرور آور است با آن رویاندیم‌ (وَ اَنْبَتَتْ مِنْ- کُلِّ زَوْجٍ‌ بَهِیجٍ‌)
[۵] حج/سوره۲۲، آیه۵.    
رویانید هر گیاه خوش منظر و سرور آور را. فعل بهج را از باب قَطَعَ بقطع، شاد کردن و از باب علم یعلم شاد شدن و از باب کرم یکرم خوش منظر شدن، گفته‌اند (اقرب الموارد)

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۳۹.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۴۸.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۷۹.    
۴. ↑ نمل/سوره۲۷، آیه۶۰.    
۵. ↑ حج/سوره۲۲، آیه۵.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بهج»، ج۱، ص۲۳۹.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن
جعبه ابزار