بیع خیار
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بیع خیار، بیعی که دارای خیار یا
مشروط به
عدم خیار باشد/ بیع به
شرط وجود حقّ خیار برای فروشنده را گویند(
بیع شرط). از آن در باب
تجارت سخن رفته است.
بیع خیار به معنای نخست(بیعی که دارای خیار یا مشروط به عدم خیار باشد )، بر سه قسم است.
۱. بیعی که دو طرف
معامله پس از تحقّق آن، تا زمانی که از هم جدا نشده‌اند حقّ خیار دارند و از آن به
خیار مجلس، تعبیر می‌شود.
۲. بیعی که در آن شرط عدم خیار مجلس، شده است.
۳. بیعی که در آن برای مدّتی معیّن شرط خیار شده است (
خیار شرط).
در قسم نخست دو طرف معامله تا قبل از جدا شدن از یکدیگر حقّ
فسخ معامله دارند، برخلاف قسم دوم که هیچ کدام چنین حقّی ندارند. در قسم سوم نیز برای کسی که شرط خیار شده حقّ فسخ معامله در مدّت معیّن ثابت است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام،ج۲، ص۱۷۸.
