تجزیه (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تجزیه یکی از مفردات
نهج البلاغه، به معنای تقسیم و جزء جزء کردن، که
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص
ترغیب به
جنگ،
توحید و
خدای تعالی از این واژه استفاده نموده است.
تجزیه به معنای تقسیم و جزء جزء کردن، آمده است.
امام (صلوات‌الله‌علیه) در ترغیب به جنگ فرموده است: «اجزا امرؤ قرنه و آسی اخاه بنفسه؛
هر کس کفایت کرد و کُشت
خصم خود را و
مواسات کرد برادرش را با جان خود.»
امام (علیه‌السلام) در رابطه با توحید نیز می‌فرماید: «فمن وصف الله سبحانه فقد قرنه و من قرنه فقد ثنّاه و من ثناه فقد جزّاه و من جزّاه فقد جهله؛
هر کس خدا را با صفاتی غیر از
ذات، توصیف کند. او را با چیزی قرین کرده و هر کس او را با چیزی قرین کند، او را دو تا دانسته، هر کس او را دو تا داند او را تجزیه و جزء جزء دانسته و هر کس او را مرکّب بداند نسبت به او
نادان است.»
همچنین در
خطبه ۸۵، درباره خدای تعالی فرموده‌اند: «و لا تناله التجزئة و التبعیض.»
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «تجزیه»، ص۲۱۵.
