تخصیص انواعی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تخصیص انواعی یعنی بیرون کردن مصادیق تحت عنوان کلّی از شمول
حکم عام است.
تخصیص انواعی، که در مقابل
تخصیص افرادی است، به معنای بیرون کردن عنوان کلی حصه‌ای از عام از تحت
عام می‌باشد؛ به بیان دیگر، هر گاه مورد تخصیص، عنوانی کلی داشته باشد، آن را تخصیص انواعی می‌گویند،
مثل: «اکرم العلماء الا الفساق منهم»؛ که در این مثال، «
فساق » عنوانی کلی است و صنفی از
علما را در بر می‌گیرد و به واسطه
تخصیص ، از تحت عام «العلماء» خارج شده است.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «تخصیص انواعی».
