• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تسعه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



تِسْعَة (به کسر تاء) و تسع یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای نه می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در اهل بصره از این واژه استفاده نموده است.



تِسْعَة (به کسر تاء) و تسع، به معنای نه آمده است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در بیانی خطاب به اهل بصره فرموده است: «بلادکم انتن بلاد الله تربة، اقربها من الماء و ابعدها من السماء، و بها تسعة اعشار الشرّ...»
ابن میثم معتقد است: منظور از «نه دهم شرّ»، شاید برای مبالغه باشد، نه تعیین واقعی.


این واژه یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۶، خطبه۱۳.    
۲. بحرانی، ابن میثم، شرح نهج البلاغه ابن هیثم، ج۱، ص۲۹۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «تسعه»، ص۱۷۴.    






جعبه ابزار