امام (صلواتاللهعلیه) در بیانی در مورد آرزوهای دنیا میفرماید: «الدهر یخلق الابدان و یجدّد الامال و یقرّب المنیة و یباعد الامنیة من ظفر به نصب و من فاته تعب؛
روزگار بدنها را کهنه میکند، آرزوها را تازه، مرگ را نزدیک، آرزو را دور میگرداند، هر کس به آن دست یافت به زحمت افتاد و هر کس از او فوت شد در رنج شد.» «متعب»: اسم فاعل و به معنای به زحمتاندازنده است. چنانکه در نامه ۲۵،