خاک مالى
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خاک مالى به
مالیدن خاک به
ظروف و شبه آن گفته می‌شود که از آن در باب
طهارت سخن گفتهاند.
مالیدن خاک به چیزى همچون
ظرف را خاک مالى ( تعفیر) می‌گویند.
براى
تطهیر ظرفى که
سگ آن را لیسیده یا از آن،
آب یا مایعى دیگر خورده (
ولوغ)، بنابر
مشهور باید ابتدا آن را خاک مال کرد سپس دو بار شست.
در اینکه خاک مالى اختصاص به صورت
شستن ظرف با
آب قلیل دارد یا مطلقا
لازم است، هرچند با
آب کثیر شسته شود،
اختلاف است.
مشهور قول دوم است.
چنان که در اختصاص دو بار شستن با آب قلیل یا تعمیم آن در صورت شستن
ظرف با آب کثیر نیز اختلاف است.
لزوم خاک مالى بنابر مشهور اختصاص به
ولوغ دارد. بنابر این، اگر ظرفى با
آب دهان سگ- بدون ولوغ- یا رطوبتى از
بدن آن و یا افتادن سگ درون ظرف،
نجس شود، خاک مالى لازم نیست.
برخى
قدما خوک را در
حکم یاد شده ملحق به سگ دانستهاند.
در لزوم خاک مالى ظرفى که
آب نجس شده به سبب ولوغ سگ از ظرفى دیگر در آن ریخته و
نجس شده، اختلاف است.
در اینکه لزوم
تعفیر اختصاص به ظروف دارد یا در غیر ظروف نیز
لازم است، و بنابر قول نخست در اینکه تعفیر اختصاص به ظروفى دارد که در
خوردن و
نوشیدن به کار مىروند، یا در مطلق
ظروف، مانند
سطل و
مشک نیز جارى است،
اختلاف مىباشد.
بنابر
مشهور، تعفیر باید با
خاک باشد و با مثل
خاکستر و
اشنان کفایت نمىکند.
در لزوم
پاک بودن خاک قبل از خاک مالى اختلاف است.
در لزوم آمیختن خاک با
آب در خاک مالى یا
تخییر بین آمیختن و عدم آن و یا لزوم هر دو (یک بار خاک مالى بدون آمیختن آب و بار دیگر با آمیختن آن) به جهت
احتیاط، اختلاف است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم السلام ج۳، ص۴۱۷.
