تفسیر (بدیع)•
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تفسیر (بدیع)، شرح عبارت
مجمل ماقبل؛ از
اقسام اطناب به زیادت را می‌گویند.
"تفسیر" در
لغت به معنای آشکارکردن معنای سخن و شرح و بیان آن است.
تفسیر از
اقسام بدیع و
اطناب به زیادت است؛ یعنی گوینده، آن چه را که در آغاز، مجمل آورده، شرح می‌دهد، و کلامی که معنای پنهانی دارد، با کلام دیگری تفسیر و تشریح می‌شود.
آیه (ان الانسان خلق هلوعا اذا مسه الشر جزوعا واذا مسه الخیر منوعا)؛ "به راستی که
انسان سخت آزمند (و بی تاب) خلق شده است؛ چون صدمه‌ای به او رسد،
عجز و لابه کند و چون خیری به او رسد،
بخل ورزد".
در این آیه (هلوعا) ابهام دارد و با دو آیه بعد تفسیر شده است.
و نیز مانند آیه: (الله الصمد لم یلد ولم یولد…) (
سوره اخلاص ) که از (لم یلد) به بعد، تفسیر (الصمد) است.
فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «تفسیر (بدیع)».
