او از بسیاری از تابعان مانند عطیه عوفی، اصبغ بن نباته، حسن بصری و عبدالله بن حسن روایت دارد. زیاد بن منذر نخست در زمره خواص امام باقر (علیه‌السّلام) و سپس امام صادق (علیه‌السّلام) بود، ولی پس از قیام زید بن علی از هواداران او گردید و از امام صادق (علیه‌السّلام) کناره گرفت و در این راه به اندازه‌ای گستاخانه رفتار کرد که مورد نفرت و نفرین حضرت قرار گرفت. او با لقب «سرحوب» (حیوان نابینای دریایی) شهرت یافت و فرقه «سرحوبیّه_زیدیه» منتسب به اوست. رجالیان عامه و خاصه او را _در نقل حدیث_ ضعیف شمرده‌اند.
