• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تفسیر اعراب•

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



تفسیر اعراب، تفسیر قرآن با توجه به اعراب کلمات و ترکیب ادبی را می‌گویند.



زرکشی در کتاب البرهان و سیوطی در الاتقان ذیل بحث اعراب کلمات قرآن ، به دو اصطلاح اشاره می‌کنند که گاهی در کلمات نحویان دیده می‌شود: " تفسیرمعنا " و " تفسیر اعراب "؛ یعنی گاهی تفسیر و معنایی از یک جمله ارائه می‌شود که بر اساس معنا (با توجه به مجموعه قرائن و سیاق جملات) و فارغ از ملاحظات قوانین ادبی و نحوی است، که در این صورت، مخالفت احتمالی این روش تفسیری و معنایی با صناعت ادبی و نحوی ضرری ندارد.
اما گاهی در صدد تفسیر عبارت با ملاحظه اعراب کلمات و ترکیبات موجود در عبارت هستیم. در این صورت، باید بر اساس قوانین ادبی و نحوی عمل کرده، به آ ن‌ها ملتزم باشیم؛
مثلا سیبویه درباره معنای آیه (ومثل الذین کفروا کمثل الذی ینعق بما لا یسمع…) می‌گوید: "مثلکم و مثل الذین کفروا… "، و شارحان کلام سیبویه اختلاف کرده‌اند؛ برخی کلام وی را از قبیل تفسیر معنا دانسته‌اند؛ لذا نیازی به دخل و تصرف در عبارت و تقدیر چیزی نمی‌بینند، اما برخی دیگر که سخن سیبویه را از قبیل "تفسیر اعراب" دانسته‌اند، کوشیده‌اند کلام وی را با تقدیر چند کلمه ، با قواعد نحوی سازگار کنند.


۱. بقره/سوره۲، آیه۱۷۱.    
۲. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۱، ص۳۰۴.    
۳. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۳۲۰.    



فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «تفسیر اعراب».    



جعبه ابزار