تفکه (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَفَكُّه (به فتح تاء و فاء و تشدید و ضم کاف) از
واژگان قرآن کریم به معنای خوردن فاكهه، ندامت، تمتع و تعجب است.
تَفَكُّه:
به معنى خوردن فاكهه، ندامت، تمتع و تعجب آمده، چنانكه در قاموس و مصباح و اقرب است.
به نظر نگارنده معنى تَفَكُّه در آيه ذيل تعجّب است،
(لَوْ نَشاءُ لَجَعَلْناهُ حُطاماً فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ • إِنَّا لَمُغْرَمُونَ) يعنى: «اگر می‌خواستيم زرع را خشك می‌كرديم پس تعجب می‌كرديد و می‌گفتيد: ما غرامت زدگانيم».
طبرسى نيز آن را از عطاء و كلبى و مقاتل نقل كرده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فاکهه"، ج۵، ص۲۰۱.
