تقوا و فرجام مکذبان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
انسان باید به فرجام و عاقبت
مکذبان نگاه کند و درس
عبرت بگیرد، چرا که این توجه باعث رمینه ای برای تقواپیشگی می‌باشد.
توجه جوامع بشری به فرجام شوم تکذیب کنندگان و مخالفان
انبیا، زمینه ساز تقواپیشگی می‌باشد.
«ولو ان اهل القری ءامنوا واتقوا لفتحنا علیهم برکـت من السماء والارض ولـکن کذبوا فاخذنـهم بما کانوا یکسبون• افامن اهل القری ان یاتیهم باسنا بیـتـا وهم نائمون؛
و اگر اهل شهرها و آبادیها،
ایمان می‌آوردند و
تقوا پیشه می‌کردند، برکات
آسمان و
زمین را بر آنها می‌گشودیم؛ ولی (آنها
حق را)
تکذیب کردند؛ ما هم آنان را به
کیفر اعمالشان
مجازات کردیم.• آیا اهل این آبادیها، از این ایمنند که
عذاب ما
شبانه به سراغ آنها بیاید در حالی که در
خواب باشند؟!».
اگر مردمى که در این آبادیها و نقاط دیگر روى زمین زندگى داشته و دارند، به جاى طغیان و سرکشى و تکذیب
آیات پروردگار و
ظلم و فساد، ایمان مى آوردند، و در پرتو آن تقوا و پرهیزکارى پیشه مى کردند، نه تنها مورد خشم پروردگار و
مجازات الهی واقع نمى شدند، بلکه درهاى
برکات آسمان و زمین را به روى آنها مى گشودیم (و لو ان اهل القرى آمنوا و اتقوا لفتحنا علیهم برکات من السماء و الارض). ولى متاسفانه آنها
صراط مستقیم که راه
سعادت و خوشبختى و رفاه و
امنیت بود رها ساختند، و پیامبران
خدا را تکذیب کردند، و برنامه هاى اصلاحى آنها را زیر پا گذاشتند، ما هم به جرم اعمالشان، آنها را کیفر دادیم (و لکن کذبوا فاخذناهم بما کانوا یکسبون).
«وکاین من قریة عتت عن امر ربها ورسله فحاسبنـها حسابـا شدیدا وعذبنـها عذابـا نکرا•...• اعد الله لهم عذابـا شدیدا فاتقوا الله یـاولی الالبـب الذین ءامنوا قد انزل الله الیکم ذکرا؛
چه بسیار شهرها و آبادیها که اهل آن از فرمان خدا و رسولانش سرپیچی کردند و ما بشدّت به حسابشان رسیدیم و به مجازات کم‌نظیری گرفتار ساختیم!•...• خداوند عذاب سختی برای آنها فراهم ساخته؛ پس از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید ای خردمندانی که ایمان آورده‌اید! (زیرا) خداوند چیزی که مایه تذکّر است بر شما نازل کرده».
راغب مى‌گوید: مصدر (عتو) که فعل (عتت) از آن مشتق است، به معناى سرباز زدن از اطاعت است. و بنابه گفته راغب کلمه (عتو) قریب المعناى با
استکبار است. و نیز درباره کلمه (نکر) گفته: این کلمه به معناى زیرکى و تیزهوشى و سیاستمدارى است، و نیز به معناى پیشامد بسیار دشوارى است که در انظار غیر معروف و غیر معمولى باشد. و مراد از آن در خصوص آیه شریفه معناى دوم است. و در
مجمع البیان گفته: نکر به معناى منکر و کار بسیار زشتى است که نظیرش از کسى دیده نشده باشد. و مراد از (قریه)، اهل
قریه است، که به نحو مجاز از اهل قریه به قریه تعبیر مى کنند، نظیر
آیه (و اسئل القریه)، که منظور سوال از اهل قریه است، و جمله (عتت عن امر ربها و رسله) اشاره است به اینکه اهل قریه به خدا
کفر ورزیدند و مرتکب
شرک شدند، و کفر دیگرى به رسولان خدا ورزیدند.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تقوا و علم خدا»
