• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تمام (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: تمام (ابهام‌زدایی).

تَمام (به فتح تاء) از واژگان قرآن کریم به معنای به آخر رسیدن است.



تَمام: به آخر رسیدن است.


(وَ اَتْمَمْتُ‌ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی‌) نعمت خود را بر شما تمام نمودم).
(وَ الْوالِداتُ یُرْضِعْنَ اَوْلادَهُنَّ حَوْلَیْنِ کامِلَیْنِ لِمَنْ اَرادَ اَنْ‌ یُتِمَ‌ الرَّضاعَةَ) (مادران، فرزندان خود را دو سال تمام، شیر مى‌دهند؛ اين براى كسى است كه بخواهد دوران شيردادن را تكميل كند).
(ثُمَّ آتَیْنا مُوسَی الْکِتابَ‌ تَماماً عَلَی الَّذِی اَحْسَنَ وَ تَفْصِیلًا لِکُلِّ شَیْ‌ءٍ...) «پس به موسی کتاب دادیم برای آخر رسیدن و تمام شدن بر آنکه نیکوکاری کرد و برای تفصیل هر چیز».
می‌شود مراد آن باشد که شریعت موسی در دورانِ تمام شدن و گسترش یافتنِ شریعت‌های قبل بود، لذا «تَماماً» فرموده است.
در جوامع الجامع آن را اتمام کرامت و نعمت بر محسنین یا اتمام نعمت بر موسی (علیه‌السّلام) فرموده است.
به نظرم مراد آنست که دین موسی در موقع خود، دین تمام بود، مخصوصا به قرینه‌ (وَ تَفْصِیلًا لِکُلِّ شَیْ‌ءٍ) که در ذیل آیه است؛ علی هذا این آیه نظیر (الْیَوْمَ اَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ‌) (امروز دين شما را برايتان كامل كردم) است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۸۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۶۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۱.    
۴. مائده/سوره۵، آیه۳.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۰۷.    
۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۷۹.    
۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۵، ص۲۸۸.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۴۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۲۰۴.    
۱۰. بقره/سوره۲، آیه۲۳۳.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۷.    
۱۲. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۲۳۹.    
۱۳. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲، ص۳۵۹.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۵۸۷.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۳۲.    
۱۶. انعام/سوره۶، آیه۱۵۴.    
۱۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۳۸۲.    
۱۸. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۷، ص۵۲۵.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۵۹۵.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۹.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، جوامع الجامع، ج۱، ص۶۳۲.    
۲۲. مائده/سوره۵، آیه۳.    
۲۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۰۷.    
۲۴. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۷۹.    
۲۵. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۵، ص۲۸۸.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۴۶.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۲۰۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "تمام"، ج۱، ص۲۸۴.    






جعبه ابزار