• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ثقل (به فتح ثاء)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ثقل (بر وزن شرف) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای شی‌ء وزین و پر قیمت که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص تبیین حدیث ثقلین از این واژه استفاده نموده است.



ثقل (بر وزن شرف) به معنای شی‌ء وزین و پر قیمت آمده است.


حدیث متواتر ثقلین که رسول خدا (صلی‌الله علیه‌وآله‌وسلّم) در این خصوص فرموده است: «انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی» امام (صلوات‌الله‌علیه) نیز در رابطه با این‌که به ثقل اکبر (قرآن) عمل کرده و ثقل اصغر (اهل بیت خویش) را در میان امت گذاشته است، می‌فرماید: «الم اعمل فیکم بالثقل الاکبر و اترک فیکم الثقل الاصغر قد رکزت فیکم رایة الایمان.»
واژه «استثقال» به معنای ثقیل بودن و چیزی را ثقیل یافتن است. چنان‌که در خطبه ۲۱۶، آمده است.
واژه «ثقیل» به معنای گران و سنگین است؛ چنان‌که آن حضرت (علیه‌السلام) در این خصوص می‌فرماید: «ان الحق ثقیل مری‌ء و ان الباطل خفیف وبی‌ء؛ حق گران است ولی گوارا و محمود العاقبة، باطل سبک است ولی وخیم و بد عاقبت.»
واژه «ارض وبیئة» به معنای زمین کثیر الوبا آمده است.


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۲۰، خطبه۸۷.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۳۵، خطبه۲۱۶.    
۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۴۲، حکمت۳۷۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ثقل»، ص۱۸۷.    






جعبه ابزار