• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جحیم (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



جَحیم (به فتح جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای آتش بزرگ که حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیف ایمان و آثار آن از این واژه استفاده نموده است.



جَحیم (به فتح جیم) به معنای آتش بزرگ آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «الجحیم: کلّ نار عظیمة فی مهواة.»


امام (صلوات‌الله‌علیه) در توصیف ایمان و آثار آن می‌فرماید: «و تبرّز لجحیم للغاوین.» همچنین آن حضرت در بیانی دیگر فرموده است: «و تصلیة الجحیم.»


این واژه دو ‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. جوهری، أبونصر، الصحاح‌ تاج اللغة و صحاح العربیة، ج۵، ص۱۸۸۳.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۱۹، خطبه۱۵۶.    
۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۱۳، خطبه۸۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جحیم»، ص۲۰۳.    






جعبه ابزار