• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جراب الدوله ابوعباس احمد بن محمد سجزی بغدادی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



جراب الدوله ابوعباس احمد بن محمد سجزی بغدادی (م اواخر قرن سوم هجری)، شخصی بذله‌گو، ظریف، شوخ‌طبع و نوازنده طنبور بود که زمان خلافت مقتدر عباسی و دولت آل بویه را درک کرده است. سجزی کتابی در باب مزاح نوشته است.



ابوعباس احمد بن محمد بن علوجه سجزی بغدادی، ملقب به ربح و جراب الدوله، اهل ری و به نقلی اهل سیستان و شخصی بذله‌گو، ظریف، شوخ‌طبع و نوازنده طنبور بود.
زمان خلافت مقتدر عباسی (۲۹۵-۳۲۰ هـ) و دولت آل بویه را درک کرد و چون آل بویه به القاب منتهی به دولت مباهات می‌کردند، او از باب مزاح لقب جراب الدوله را برای خود برگزید.
دهخدا می‌گوید که جراب به معنای مطلق ظرف یا انبان و غلاف شمشیر است.
[۳] دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۵، ص۶۶۶۵.



اثر سجزی کتاب بزرگ النوادر و المضاحیک است که با عنوان ترویح الارواح و مفتاح السرور و الافراح نیز شناخته می‌شود و در باب مزاح، از حیث اشتمال بر فنون هزل و خنده، بی‌مانند است.


احمد سجزی در اواخر قرن سوم از دنیا رفته است.


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۹] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۶، ص۲۰۸.



۱. ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۸۷.    
۲. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۱، ص۴۵۹.    
۳. دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۵، ص۶۶۶۵.
۴. ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۸۷.    
۵. بغدادی، اسماعیل، ایضاح المکنون، ج۱، ص۲۸۳.    
۶. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۱، ص۴۵۹.    
۷. کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۱۲۸.    
۸. بابانی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۵۶.    
۹. آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۶، ص۲۰۸.
۱۰. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۸، ص۶.    



پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۳۷، برگرفته از مقاله «احمد سجزی».



جعبه ابزار