جفو (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَفْو (به فتح جیم و سکون فاء)، یکی از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم به معنای کنار شدن و دور شدن است.
جَفْو (به فتح جیم و سکون فاء) به معنای کنار شدن و دور شدن است.
در
قاموس هست «جَفَا جَفَاءً وَ تَجَافَی: لَمْ یَلْزَمْ مَکَانَهُ»
در
اقرب الموارد تصریح می‌کند که اصل آن واوی است.
لذا در عنوان «جفو» آوردیم با آنکه مصدرش جفاء است.
(تَتَجافی جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً...) آیه در تعریف اهل ایمان است یعنی: «پهلوهایشان از خوابگاه‌ها دوری کند و پروردگارشان را با بیم و امید می‌خوانند.» (و برای
عبادت و مناجات خدا از خواب و خوابیدن دور می‌شوند) اللهمّ اجعلنا منهم این صیغه و این مادّه بیشتر از یکبار در قرآن مجید نیامده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "جفو"، ج۲، ص۴۰.
