جلس
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جلس (به فتح جیم) یا
جُلُوس یکی از مفردات
نهج البلاغه به معنای نشستن و نشستن با کسی و چیزی، می‌باشد که
حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیف
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) و
قرآن کریم، از این واژه استفاده نموده است.
جلس (به فتح جیم) یا جُلُوس یا مُجالسه به معنای نشستن و نشستن با کسی و چیزی، آمده است. این واژه اعم از قعود است.
واژه «مُجالسه» نیز به معنای نشستن با کسی و چیزی می‌باشد. چنان‌که گفته می‌شود: «جالسه: جلس معه.»
واژه «جِلسه» (به کسر جیم) برای هیئت است.
واژه «مجلس» نیز
اسم مکان به معنای محلّ نشستن است.
امام (صلوات‌الله‌علیه) در وصف رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) فرموده است: «و لقد کان صلّی اللّه علیه و آله یاکل علی الارض و یجلس جلسة العبد و یخصف بیده نعله؛
رسول الله (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) بر روی
زمین غذا می‌خورد و چون بندگان در هیئت
بردگان می‌نشست.»
امام (علیه‌السلام) همچنین در وصف قرآن مجید فرموده است: «ما جالس هذا القرآن احد الّا قام عنه بزیادة او نقصان زیادة فی هدی او نقصان من عمی.»
این واژه پانزده بار در «نهج البلاغه» آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جلس»، ص۲۲۵.
