حال تلبس
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
به
زمان متصف بودن ذات به
مشتق حال تلبس گفته می شود.
در
مشتق اصولى از سه نوع " حال " بحث مى شود:
۱ ـ حال تلبس ؛ ۲ ـ حال اسناد ؛ ۳ ـ حال نطق .
مراد از حال تلبس ، حال اتصاف ذات به
مبدأ اشتقاق است ؛ براى مثال ، در جمله : " زید ضارب " ، هنگامى که زید در خارج مشغول زدن است ، متلبس به ضرب است ؛ یعنى ذات زید ، اتصاف به
صفت ضرب دارد .
اطلاق
مشتق بر ذات ، به لحاظ حال تلبس ، به اتفاق اصولیون همیشه و در همه حال
حقیقت است ، زیرا زمان اتصاف ذات به مبدأ مى تواند
گذشته ،
حال و
آینده باشد ؛ مانند: " زید کان عالما " ، " زید سیکون عالما " و " زید الآن عالم ".
اصول الفقه ج۱، ص۵۱.
مهريزي، مهدي، كتابشناسى
اصول فقه شيعه، ج۱، ص۲۴۰.
آخوندخراسانى، محمدكاظم بن حسين، كفاية الاصول، ص۶۲.
جزايري، محمدجعفر، منتهى الدراية فى توضيح الكفاية، ج۱، ص۲۵۴و۲۵۶.
فاضل لنكراني، محمد، سيرى كامل دراصول فقه، ج۲ ، ص۵۷۹-۵۸۱.
سایت مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
