• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حبیب بن معلّل خثعمی مدائنی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


حبیب بن معلّل خثعمی مدائنی کوفی، از اصحاب امام صادق (علیه‌السّلام) و از محدثان در عصر امام رضا (علیه‌السّلام) بود.


حبیب بن معلّل خثعمی مدائنی کوفی، از اصحاب امام صادق (علیه‌السّلام) به شمار می‌آید
[۱] طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۱۷۲.    
[۲] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱، ص۴۰۰.    
و از آن حضرت، امام کاظم و امام رضا (علیهم‌السّلام) حدیث نقل کرده است.
[۳] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۴۱.    
[۴] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۴، ص۵۵۶.    
[۵] استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۳، ص۳۱۹.    
[۶] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۲۰۳.    
ابن‌ابی‌عمیر، احمد بن محمد بن ابی‌نصر و عبدالله بن محمد حجال از او روایت کرده‌اند.
[۷] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۱۷۸.    

نجاشی وی را ثقه و روایت او را صحیح شمرده است.
[۸] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۴۱.    
[۹] حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۱۳۲.    
[۱۰] ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۹۹.    
برخی به جهت روایتی که از امام صادق (علیه‌السّلام) علیه او نقل شده و او را دروغگو شمرده، بر وی طعن زده‌اند، ولی این مطلب نمی‌تواند حقیقت داشته باشد، چون راوی آن روایت، خود حبیب است و انسان علیه خود از امام معصوم (علیه‌السّلام) روایت نقل نمی‌کند.
[۱۱] تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۳، ص۱۰۲.    


به گفته نجاشی، حبیب بن معلّل دارای کتابی بود که ابن‌ابی‌عمیر آن‌را نقل کرده است.
[۱۲] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۴۱.    
شیخ طوسی اثر او را اصل می‌داند
[۱۳] طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۶۴.    
[۱۴] ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۴۴.    
و آقا بزرگ تهرانی تالیفات وی را دو کتاب اصل و کتاب الحدیث دانسته است.
[۱۵] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲، ص۱۴۴.    
[۱۶] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۲۰.    


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۷] طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۳۷۰.
[۱۸] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۲۰۳.    


۱. ↑ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۱۷۲.    
۲. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱، ص۴۰۰.    
۳. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۴۱.    
۴. ↑ امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۴، ص۵۵۶.    
۵. ↑ استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۳، ص۳۱۹.    
۶. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۲۰۳.    
۷. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۱۷۸.    
۸. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۴۱.    
۹. ↑ حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۱۳۲.    
۱۰. ↑ ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۹۹.    
۱۱. ↑ تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۳، ص۱۰۲.    
۱۲. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۴۱.    
۱۳. ↑ طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۶۴.    
۱۴. ↑ ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۴۴.    
۱۵. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲، ص۱۴۴.    
۱۶. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۲۰.    
۱۷. ↑ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۳۷۰.
۱۸. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۲۰۳.    


پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۴۰، برگرفته از مقاله «حبیب بن معلّل خثعمی مدائنی».



جعبه ابزار