حرن (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

حَرَن (به فتح حاء و راء) یا حَرُون (به فتح حاء و ضم راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای اسب سرکش است که حضرت علی (علیه‌السلام) درباره‌ی نکوهش دنیا طلبی از این واژه استفاده نموده است.

---

حَرَن یا حَرُون به معنای اسب سرکش آمده است. چنان‌که در لغت گفته می‌شود: «الحرون: الذی لا ینقاد من الخیل.»

---

• امام (صلوات‌الله‌علیه) در نکوهش دنیا طلبی فرموده است: «اَلاَ وَهِیَ الْمُتَصَدِّیَةُ الْعَنُونُ، وَالْجَامِحَةُ الْحَرُونُ، وَالْمَائِنَةُ الْخَاُون»؛ (بدانید دنیا زنی مایل کننده به خود و حیوانی است جلو افتاده و سرکش است و عاصی، دروغگوست و خیانتکار.)

---

این واژه یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.

---