حسن بن علی حرزالدین

حسن حرزالدین فرزند علی از افراد مشهور خاندان حرزالدین بود، آل حرزالدین از خاندان‌های علمی مشهور در قرن دوازدهم تا چهاردم بودند.

حسن در ۱۲۵۸ در نجف متولد شد. مدت کوتاهی از درس شیخ مرتضی انصاری بهره برد و سپس در مجلس درس محمدحسین کاظمی حاضر شد.

وی علاوه بر فقه و اصول، در علم حدیث، به ویژه فهم احادیث منقول، تبحر داشت.

او باتقوا و سخاوتمند بود و دارایی خود را صرف فقرا و نیازمندان کرد.

الجامع در علم حدیث، چندین کتاب فقهیِ استدلالی، کتابی در اصول عملیه، و رساله‌هایی در علم اصول، کلام، منطق و عروض از آثار اوست.

وی در ۱۳۰۴ در نجف وفات یافت.

۱.	↑ انصاری، مرتضی‌، زندگانی و شخصیت شیخ‌انصاری قدس‌سره، ج۱، ص۳۸۰، قم ۱۳۷۳ش.
۲.	↑ حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۱، ص۲۳۲، قم ۱۴۰۵.
۳.	↑ حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۱، ص۲۳۱ـ ۲۳۲، قم ۱۴۰۵.