• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حسین بن حمدان خصیبی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابو عبدالله حسین بن حمدان جنبلائی خصیبی یا حضینی از محدثان و راویان شیعه امامیه در عصر غیبت صغری و مؤلف کتاب مهم و جنجالی الهدایة الکبری است که به سال ۲۶۰ متولد شد.



بسیاری از رجالیون و فهرست نویسان شیعه مانند نجاشی او را به شدت تضعیف کرده‌اند. نجاشی درباره او عبارت «فاسد المذهب» را آورده و برخی در صدد توجیه و تصحیح عقیده خصیبی و آثار او بر آمده و از او به نیکی یاد می‌کنند.
فرقه نصیریه او را از بزرگان خود می‌دانند زیرا وی با محمد بن نصیر رئیس این فرقه مرتبط بوده و او را باب امام دوازدهم می‌دانسته است. البته نمیری مورد لعن ائمه قرار گرفته است.


بیشترین فعالیتهای مذهبی خصیبی در شهر بغداد بود که از جمله این فعالیتها می‌توان به موضع گیری در برابر اسماعیلیه اشاره نمود پس از آن به شهرهای خراسان و دیلم سفر کرد و سرانجام در حلب نزد امیر سیف الدوله ساکن شد و به وسیله وکلای خود در شهرهای عراق و شام به اداره امور دینی آن مناطق می‌پرداخت.


یکی از شاگردان روایی خصیبی، هارون بن موسی تلعکبری (م ۳۸۵ ق) است که از بزرگان مورد اعتماد شیعه امامیه است.


از آثار اوست: کتاب الاخوان، کتاب المسائل، کتاب تاریخ الائمة یا کتاب فی احوال اصحاب الائمه و اخبارهم و کتاب الرسالة.


وی به اختلاف اقوال در سال ۳۳۴ یا ۳۴۶ یا ۳۵۸ از دنیا رفت و در حلب به خاک سپرده شد.


الهدایة الکبری‌ (کتاب)


نرم افزار جامع الاحادیث، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.



جعبه ابزار