حضرت لوط(ع)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

حضرت لوط(ع) یکی از پیامبر ان بزرگی است که هم عصر ابراهیم (ع) بود.وی فرزند «هاران بن نارخ» و نام مادرش ورقه بنت لاحج بوده.
وی سه هزار و چهار صد و بیست و دو سال بعد از هبوطآدم(ع) در شهر بابل به دنیا آمد.

---

در قرآن نام مبارکش در هفده سوره ،۲۷ بارآمده، و او را به عنوان یكی از پیامبران مرسل و صالح خوانده كه در برابر قوم سركش و شهوت پرستی قرار داشت و آنها را به آیین حضرت ابراهیم(ع) فرا می‎خواند، ولی آنها از اطاعت دستورهای او سرپیچی می‎كردند.

---

واژه «لوط» در اصل از لاطَ یلُوط گرفته شده و به معنی ارتباط قلبی است، بنابراین این پیامبر خدا كه پیوند محكم قلبی با خدا داشت، با نام لوط خوانده می‎شد، و به عكس او، قومش به لواط و ارتباطهای نامشروع آلوده بودند.

---

زندگی لوط(ع) با قومش از دردناكترین و تلخترین زندگی‎ها بود، كه آن مرد خدا با كمال مقاومت تحمل كرد و به مسؤولیت ارشادی خود ادامه داد.
حضرت لوط(ع)از خویشان حضرت ابراهیم(ع) بود، مطابق پاره‎ای از روایات، برادرزاده یا پسر خاله ابراهیم(ع)بود، و طبق بعضی از روایات، برادر حضرت ساره(ع) همسر ابراهیم(ع)بود. هنگامی كه حضرت ابراهیم(ع)در سرزمین بابِل (عراق كنونی) مردم را به یكتا پرستی دعوت نمود، لوط نخستین مردی بود كه در آن شرایط سخت به ابراهیم(ع)ایمان آورد، و همواره در كنار ابراهیم(ع)بود، ‌و یگانه یار و یاور ابراهیم(ع)در دوران مبارزات او با نمرود به شمار می‎آمد، چنان كه ساره نخستین زنی بود كه به ابراهیم(ع)ایمان آورد.
لوط (ع)در همان بابل به دنیا آمد، و پس از اعتقاد به حقّانیت آیین ابراهیم(ع)از مبلّغین و مدافعین این آیین بود، و در این مسیر به مقام ارجمندی از نبوّت و رسالت رسید.
از امام باقر(ع) نقل شده فرمود: حضرت لوط(ع) در میان قوم خود سی سال سكونت كرد و آنها را به سوی خدا دعوت نمود و از عذاب الهی برحذر داشت. لوط پسر خاله ابراهیم(ع)و برادر ساره همسر ابراهیم بود. ابراهیم و لوط(ع)هر دو پیامبر مرسل و هشدار دهنده بودند.
لوط مردی سخی، بزرگوار و مهمان دوست بود، و مقدم مهمان را گرامی می‎داشت

---

هنگامی كه حضرت ابراهیم(ع)از سرزمین بابِل به سوی فلسطین،هجرت كرد (یا تبعید شد) حضرت لوط(ع)و خواهرش ساره همراه حضرت ابراهیم(ع)هجرت نمودند، و پس از ورود به مصر، در آن جایك نفر کنیز به نام هاجر بر تعدادشان افزوده شد، و گروه چهار نفری به طرف فلسطین حركت نمودند.
ابراهیم و ساره و هاجر در بیابانی كنار راه عمومی یمن و شام و... سكنی گزیدند، ‌هر كسی كه از آن جا می‎گذشت، ابراهیم او را به توحید و آیین حق دعوت می‎كرد و خبر در آتش افكندن او و نسوختنش، در دنیا شایع شده بود، بعضی به او می‎گفتند: با آیین شاه (نمرود) مخالفت مكن، زیرا مخالفانش را می‎كشد، اما ابراهیم به راه خود ادامه می‎داد.
یكی از كارهای ابراهیم این بود كه هر كس از كنار خیمه‎اش رد می‎شد، او را مهمان می‎كرد، و در محل سكونت او تا هفت فرسخ، ‌شهر ها و روستا های پر از نعمت و درخت و میوه وجود داشت، و وفور نعمت در همه جا به چشم می‎خورد و هركس از مسافرین از این شهرها می‎گذشت، بدون جلوگیری، از میوه‎های درختان می‎خورد.

---

ابلیس كه در كمین انسانها است، بخصوص اگر غرق در وفور نعمت باشند، زودتر می‎تواند آنها را فریب داده و غافل سازد، از عیش و نوش مردم استفاده كرد و به آنها لواط را یاد داد، نخست خودش به صورت انسانی آماده شد كه با او لواط كنند و كم كم این كار زشت شایع و عادی گردید،‌ به طوری كه مردان به مردان و زنان به زنان اكتفا می‎كردند.
عده‎ای از مردم از این وضع بسیار پست ناراحت شده و به حضور ابراهیم(ع)آمدند و به او شكایت كردند، ابراهیم حضرت لوط را به عنوان مبلّغ به سوی آنها فرستاد تا آنها را نصیحت كند و از عواقب شوم این اعمال زشت برحذر دارد.
لوط به سوی این قوم (كه در شهرهای سدوم و عمورا و ادوما و صاعورا و صابورا) بودند روانه شد.
و چنان كه قبلاً‌ گفتیم، ابراهیم در قسمت بلند فلسطین، و لوط در قسمت پایین به فاصله هشت فرسخ قرار گرفتند آنها وقتی كه لوط را دیدند، گفتند تو كیستی؟ فرمود: من پسر خاله ابراهیم هستم، همان ابراهیمی كه شاه (نمرود) او را به آتش افكند، آتش نه تنها او را نسوزاند بلكه برای او سرد و گوارا شد، و او در چند فرسخی، نزدیك شما است.
از خدا بترسید، راه پاكی را بپیمایید، این كارهای زشت را نكنید، خدا شما را هلاك خواهد كرد، گستاخی به خدا نكنید از او بترسید و خوددار باشید و خدا را از یاد نبرید،گاه می‎شد كه مردی كه از آن دیار عبور می‎كرد، مردم زشتكار آن دیار به سوی او می‎رفتند تا با او عمل زشت لواط انجام دهند، لوط(ع)او را از دست آنها نجات می‎داد.

---

یكی از سنّتهای صحیح آیین‎های حق،ازدواج است كه راه طبیعی برای ارضای غریزه جنسی، و بقای نسل می‎باشد، لوط در همان محل مأموریت ازدواج كرد تا بلكه آنها نیز از این روش پیروی كنند و از انحراف جنسی دست بردارند، ثمره این ازدواج این شد كه لوط پس از مدتی دارای چند دختر گردید.
لوط هم چنان به امر به معروف و نهی از منکر و مبارزه با فساد ادامه می‎داد، اما بیانات مستدل لوط در آنها اثر نمی‎كرد، و این جریانها سالها طول كشید،‌ تا این كه به لوط گفتند اگر دست از سرزنش ما برنداری تو را تبعید خواهیم كرد،‌ در این وقت بود كه دیگر امیدی به اصلاح آنها نبود و آنها مستحق هیچ چیز،‌ جز عذاب سخت الهی نبودند، از این رو دل حضرت لوط كه سالها نسبت به آنها مهربان بود تا بلكه به سوی حق برگردند، ناراحت شد و بر آنها نفرین كرد.

---