• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حمد (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حمد در لغت عرب به معنى ستایش کردن در برابر کار یا صفت نیک اختیارى است ، یعنى هنگامى که کسى آگاهانه کار خوبى انجام دهد، و یا صفتى را براى خود برگزیند که سرچشمه اعمال نیک اختیارى است ، ما او را حمد و ستایش مى گوئیم .



حمد، ثنا و ستایش بر اساس فضیلت است و اخص از مدح و اعم از شکر می‌باشد. مدح، حمد و ستایش در برابر کار اختیاری و غیراختیاری، و حمد تنها در امور اختیاری و شکر، تنها در مقابل نعمت انجام می‌شود. در این مدخل، از واژه‌های «حمد» و «حمید» استفاده شده است.


انتظار حمد) ، حمد خدا، تعلیم حمد خدا ، حمد خدا در آخرت ، حمد خدا در آسمان‌ها ، حمد خدا در دنیا، حمد خدا در زمین ، حمد ابراهیم ، حمد بهشتیان ، حمد داود ، حمد رعد، حمد سلیمان ، حمد فرشتگان ، حمد متقین ، حمد مجاهدان ، حمد محمد ، حمد مشرکان ، حمد موجودات، حمد مؤمنان ، حمد نوح ، زمان حمد خدا ، حمد و تسبیح خدا ، حمدهای خدا.


۱. راغب اصفهانی، حسین، مفردات، ج۱، ص۲۵۶.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حمد».    



جعبه ابزار