• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خرر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




خَرَرَ (به فتح خاء و فتح راء و فتح راء) خَرَّ (به فتح خاء و فتح راء) و خَرور (به فتح خاء) از واژگان قرآن کریم و به معنى سقوط توأم با صدا است.



خَرَرَ خَرَّ (به فتح خاء و فتح راء) و خَرور (به فتح خاء) به معنى سقوط توأم با صدا است. خَرير (به فتح خاء) صداى جريان آب و باد و غيره است. ديگران خَرور (به فتح خاء) را مطلق سقوط و افتادن گفته‌اند.


على هذا در آياتى نظير (فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِنْ فَوْقِهِمْ‌) (سقف از بالاى سرشان بر آن‌ها فرو ريخت.)

(فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَنْ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ ما لَبِثُوا فِي الْعَذابِ الْمُهِينِ‌) (هنگامى كه بر زمين افتاد جنّیان فهميدند كه اگر از غیب آگاه بودند در عذاب خواركننده باقى نمى‌ماندند.)

(فَكَأَنَّما خَرَّ مِنَ السَّماءِ ...) (گويى از آسمان سقوط كرده...) مراد سقوط توأم با صدا است.

و در آيه‌ (وَ خَرَّ مُوسى‌ صَعِقاً) « موسی بیهوش افتاد.» گويا منظور افتادن در حال صيحه است.
و در آيه‌ (إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِمْ آياتُ الرَّحْمنِ‌ خَرُّوا سُجَّداً وَ بُكِيًّا) (هنگامى كه آیات خداوند رحمان بر آنان خوانده مى‌شد به خاک مى‌افتادند، در حالى كه سجده مى‌كردند و گريان بودند.) و نظير آن، به عقيده راغب به كار رفتن‌ «خَرُّوا» براى تنبيه به دو امر است يكى افتادن و ديگر صدا به تسبيح.
كلمه‌ سَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ‌ بعد از (خَرُّوا سُجَّداً) (به سجده مى‌افتند.) اشاره به آن است كه خرير و صدايشان فقط تسبيح و تحمید بوده است.


۱. قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۳۶.    
۲. ابن فارس، احمد، معجم مقائیس اللغه، ج۲، ص۱۴۹.    
۳. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۳، ص۲۸۳.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۲۷۷.    
۵. نحل/سوره۱۶، آیه۲۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۶۹.    
۷. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۲۳۲.    
۸. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۱۲، ص۳۳۹.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۱۵۱.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۲۴۷.    
۱۱. سبأ/سوره۳۴، آیه۱۴.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۲۹.    
۱۳. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۳۶۴.    
۱۴. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۱۶، ص۵۴۸.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۲۰۵.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۲۳۵.    
۱۷. حج/سوره۲۲، آیه۳۱.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۳۶.    
۱۹. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۷۳.    
۲۰. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۱۴، ص۵۲۷.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۵۰.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۲۱۰-۲۱۱.    
۲۳. اعراف/سوره۷، آیه۱۴۳.    
۲۴. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۲۳۷.    
۲۵. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۸، ص۳۱۲.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۳۵۳.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۴۷.    
۲۸. مریم/سوره۱۹، آیه۵۸.    
۲۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۰۹.    
۳۰. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۷۷.    
۳۱. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۱۴، ص۱۰۳.    
۳۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۳۱.    
۳۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۱۸۳.    
۳۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۲۷۷.    
۳۵. سجده/سوره۳۲، آیه۱۵.    
۳۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۱۶.    
۳۷. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۲۶۲.    
۳۸. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۱۶، ص۳۹۴.    
۳۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۱۰۵.    
۴۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۲۱۹-۲۲۰.    



قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «خرر»، ج۲، ص۲۳۶.    




جعبه ابزار