وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ لاِبْنِهِ مُحَمَّـدِ بْـنِ الْحَنَفِيَّـةِ لَمّا اَعْطاهُ الرّايَةَ يَوْمَ الْجَمَـلِ
از سخنان آن حضرت است به وقتى که در نبرد جمل پرچم را به دست فرزندش محمّد حنفیه داد
«تَزُولُ الْجِبالُ وَلا تَزُلْ. عَضَّ عَلى ناجِذِكَ. اَعِرِ اللّهَ جُمْجُمَتَكَ.»اگر کوهها از جاى بجنبد، تو ثابت باش. دندان بر دندان بفشار. سر خود را به خداوند بسپار.
«تِدْ فِى الاَْرْضِ قَدَمَكَ. اِرْمِ بِبَصَرِكَ اَقْصَى الْقَوْمِ. وَغُضَّ بَصَرَكَ.»قدمهایت را بر زمین میخکوب کن، دیده به آخر لشگر دشمن بینداز، به وقت حمله چشم فروگیر.
«وَ اعْلَمْ اَنَّ النَّصْرَ مِنْ عِنْدِ اللّهِ سُبْحانَهُ.»و آگـاه بـاش که پیـروزى از جانب خداى سـبحان است.
