خوف از فرعونیان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حضرت موسی (علیه‌السّلام) هنگام بردن قومش به سوی سرزمین موعود (
فلسطین)، می‌ترسید که نتواند از
رود نیل آنها را عبور دهد و فرعونیان بر آنها غلبه کنند.
موسی (علیه‌السّلام) موظف بود به از حرکت دادن
بنی‌اسرائیل و عبور دادن آنان از
دریا، جهت نجات شان از فرعونیان،
خوف نداشته باشد.
«ولقد اوحینا الی موسی ان اسر بعبادی فاضرب لهم طریقـا فی البحر یبسـا لا تخـف درکـا ولا تخشی• فاتبعهم فرعون بجنوده...؛
ما به موسی
وحی فرستادیم که شبانه بندگانم را (از
مصر) با خود ببر و برای آنها راهی خشک در دریا بگشا که نه از تعقیب (فرعونیان) خواهی ترسید، و نه از غرق شدن در دریا! • (به این ترتیب) فرعون با لشکریانش آنها را دنبال کردند و دریا آنان را (در میان امواج خروشان خود) بطور کامل پوشانید.»
بنی‌اسرائیل آماده حرکت به سوی سرزمین موعود (
فلسطین) شدند، اما هنگامی که به کرانه‌های نیل رسیدند فرعونیان، آگاه گشتند و فرعون با لشگری عظیم آنها را تعقیب کرد، آنها خود را در محاصره دریا و
دشمن دیدند، از یک سو رود عظیم نیل، از سوی دیگر دشمن نیرومند خونخوار و خشمگین! اما
خدا که می‌خواست این جمعیت ستم کشیده محروم و با ایمان را از چنگال ظالمان رهایی بخشد، و ستمگران را به دیار فنا بفرستد.
به موسی چنین دستور داد: راهی خشک برای آنها، در دریا بگشا! (فاضرب لهم طریقا فی البحر یبسا).
راهی که هر گاه در آن گام بگذاری نه از تعقیب
فرعونیان می‌ترسی، نه از غرق شدن در دریا (لا تخاف درکا و لا تخشی).
جالب اینکه: نه تنها راه گشوده شد، بلکه این راه، به فرمان خدا، راه خشکی بود، با اینکه معمولا چنین است که اگر
آب رودخانه یا دریا کنار برود باز اعماق آن تا مدتها غیر قابل عبور است.
در
نهج البلاغه،
امام علی (علیه‌السّلام) فرموده: موسی (علیه‌السّلام) بر جان خود احساس ترس نکرد، بلکه از این ترسید که
جهال غالب آیند و دولت ضلال مسلط گردد.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «خوف از فرعونیان».
