• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

راسو

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



راسو یا همان ابن عُرْس‌ جانور ى پستاندار و حرام گوشت می باشد.




راسو از پستانداران کوچک و وحشی با موهایى قهوه‏اى مایل به قرمز، بدنى بلند و باریک، پوزه‌ اى دراز و دستها و پاهایى کوتاه و پوستى گران قیمت است.



از احکام آن در بابهاى طهارت، صید و ذباحه و اطعمه و اشربه سخن گفته‏اند.




۳.۱ - مرگ راسو در چاه


به قول برخى، هرگاه راسو در چاه آب بیفتد و بمیرد، چهل دلو از آب چاه کشیده مى‏شود. البته در وجوب یا استحباب آن اختلاف است .
[۱] کتاب السرائرج۱، ص۷۶


۳.۲ - تزکیه راسو


در اینکه راسو تذکیه پذیر است یا نه، اختلاف مى‏باشد. مشهور قول دوم است. گروهى قول نخست را برگزیده‏ اند.
[۳] منهاج الصالحین (سید محسن حکیم)ج۲، ص۳۶۴.
[۴] منهاج الصالحین(خویى)ج۲، ص۳۴۱.
[۵] کلمة التقوى‏ ج۶، ص۳۲۶.

بنابر قول نخست، با تذکیه، پوست آن پاک مى‏شود .

۳.۳ - خوردن راسو


راسو از حرام گوشتان، و خوردن گوشت آن حرام است.



 
۱. کتاب السرائرج۱، ص۷۶
۲. جواهر الکلام ج۳۶، ص۱۹۹.    
۳. منهاج الصالحین (سید محسن حکیم)ج۲، ص۳۶۴.
۴. منهاج الصالحین(خویى)ج۲، ص۳۴۱.
۵. کلمة التقوى‏ ج۶، ص۳۲۶.
۶. قواعد الأحکام ج۳، ص۳۲۶.    




جمعی از پژوهشگران زیر نظر سید محمود شاهرودی،فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۳۲-۳۳




جعبه ابزار